In de bureau-auto’s ging bij het openen van de deur de binnenverlichting uit of werd gedimd en er moest in de CP fluisterend met elkaar worden gesproken. Om te voorkomen dat de motoren van de voertuigen moesten draaien, om zo de voor de nodige stroom voor de radio’s en (binnen)verlichting te zorgen, werden aggregaten ingezet. Deze aggregaten, met een capaciteit van 1.9, 3 en 6 KW, werden zover mogelijk buiten de CP opgesteld en ingegraven, voor zover de bekabeling dat toeliet. Een oefening zonder koffie was tot mislukken gedoemd en ook daarvoor werd er dankbaar gebruik gemaakt van het aggregaat. De sectie 2/3 had de beschikking over 2 aggregaten, de 1.9 en de 6 KW, dus stroom genoeg. Het gebruik van een koffiezetapparaat was niet alleen voorbehouden voor de gevechtsstaf, ook de ondersteunende delen van de CP wilden koffie maar beschikten organiek niet over een aggregaat. Heimelijk werd er stroom afgetapt, maar aangezien zo’n koffiemachine 2000 watt gebruikte leidde dit vaak tot een hevig tegensputterend aggregaat. Door het gebruik van de knetterende aggregaten werd een noodzakelijke en daardoor geaccepteerde inbreuk op de geluidsdiscipline gemaakt, maar dat geluid viel in het niet wanneer een aggregaat overbelast raakte. Dan zwaaide een deur van een bureauauto open en bulderde iemand hoorbaar in de gehele CP: “Zet … (!) dat koffiezetapparaat uit!” 2. “Gas, gas, gas!” Iedereen kan zich ongetwijfeld nog het gasalarm tijdens oefeningen herinneren. Oefeningen waarbij de Leopardbemanningen het geluk hadden dat hun tank een overdrukinstallatie en NBC-filters bezat, waardoor zij relatief snel de gasmaskers (formeel NBC-maskers) konden afzetten. Buiten en in de andere voertuigen moesten dan de NBC beschermende middelen worden gedragen. Wel leek het er wel eens op dat vooral de staf- officieren en onderofficieren bestand waren tegen de invloeden van strijdgassen. Zij moesten het gevecht leiden en waanden zij zich met die gedachten alleen al beschermd… Dit leidde in 1985 tot een zo grote ergernis bij de verantwoordelijk onderofficier dat hij een paar traangaspatroontjes in de commandowagen gooide of liet gooien. Tranen met tuiten werden vergoten. De dader bleef echter anoniem… Een gasalarm geven was een fluitje van een cent, want de procedure was dat eenieder die maar enigszins het vermoeden had dat er gifgas was gebruikt, gasalarm diende te geven. 207
209 Online Touch "Einde actie, treffers, kanon stop!" Home